تیموتی مِی، آنارشی رمزنگاری و بلاک چین
دکتر سیدعرفان لاجوردی – مدیرعامل موسسه حقوقی فرصت
دوشنبه ها با بلاک چین – درس گفتار اول
در 1988، تیموتی می، یکی از بنیانگذاران جنبش سایفرپانک، هشدار داد، شبحی، در جهان مدرن پرسه می زند. این شبح، بن بستی سیاسی، تروریسم، درگیری نژادی یا بحران زیستمحیطی نبود؛ بلکه رشد و گسترش شکل جدیدی از نظم غیر سلسله مراتبی به حساب می آمد، که مِی، آن را آنارشی رمزنگاری نامید. همانطور که مِی در مانیفست آنارشی رمزنگاری شرح میدهد، اینترنت و پیشرفت رمزنگاریِ کلید عمومی–خصوصی، بهزودی، افراد و گروه‌ها را قادر میسازد، به شیوهای ناشناس با یکدیگر ارتباط برقرار کنند؛ و در تعامل باشند. با تکیه بر شبکه‌های غیرقابل ردیابی و بسته‌های ضد دستکاری که پروتکل‌های رمزنگاری را اجرا می‌کنند، افراد، توانایی تجارت و مذاکره در مورد قراردادهای الکترونیکی را خواهندداشت، بدون اینکه از نام واقعی یا هویت قانونی شخص، اطلاعی حاصل شود.
مِی پیشبینی کرد، افراد از بند دولتها رها خواهندشد، ماهیت مقررات دولتی، توانایی اخذ مالیات، کنترل تعاملات اقتصادی و توانایی مخفی نگهداشتن اطلاعات، به همراه تصور ما از اعتماد و شهرت، کاملاً تغییر خواهدکرد. پروتکل های رمزنگاری شده، سیم های خاردارِ ناشی از مالکیت معنوی را در می نوردد؛ جریان اطلاعات را باز می کند؛ و به افراد، توانایی جدیدی برای سازماندهی خود و تغییر ماهیت مشاغل و دولتها می دهد. از نظر مِی، چنین تحولی، اجتناب‌ناپذیر است. همان طور که وی در نوشته‌های بعدی توضیح می دهد، غول از چراغ بیرون آمده است؛ و هیچ چیز جلودار موج مهار نشدنی آنارشیِ برآمده از فنآوری نخواهدبود.
بلاکچین ها از بسیاری جهات، بسته‌های ضد دستکاری هستند که مِی، تقریباً سی سال پیش، آنها را توصیف کرد. آنها، چندین فنآوری موجود را، شامل شبکه‌های همتابه همتا، رمزنگاری کلید عمومی–خصوصی و سازوکارهای اجماع، ترکیب کرده‌اند تا بتوانند چیزی بیافرینند که می توان از یک پایگاه داده ی با انعطاف پذیری بالا و مقاوم در برابر دست کاری در تصور انتظار داشت. در چنین چارچوبی، افراد می‌توانند، شفاف و غیرقابل انکار، داده‌ها را ذخیره کنند؛ و با نام‌های مستعار در معاملات مختلف اقتصادی شرکت داشته باشند. بلاکچینها، امکان انتقال ارزهای دیجیتال، سایر دارایی های باارزش، مدیریت مالکیت بر دارایی و مدیریت سوابق مهم را فراهم می‌کنند؛ علاوه بر اینها – و شاید عمیق‌ترین در میان این همه – به ایجاد فرآیندهای رایانه‌ایِ موسوم به قراردادهای هوشمند میانجامند که قابلیت اجرای خودکار دارند.
نظری دهید