اخذ پذیرش در دانشگاه‌های کشورهای حوزه اسکاندیناوی

اخذ پذیرش در دانشگاه‌های کشورهای حوزه اسکاندیناوی

فائزه پاسیار و جلال سیدآبادی کارشناس حقوقی و قراردادها

توضیحاتی کلی در خصوص روند اخذ پذیرش در دانشگاه‌های کشورهای حوزه اسکاندیناوی

اپلای، یا اقدام برای اخذ پذیرش در دانشگاه‌ها دارای تشریفاتی است. این تشریفات در همه کشورها و همه دانشگاه‌ها یکسان نیست. برای مثال برای اخذ پذیرش در دانشگاه‌های فنلاند به دو شیوه می‌توان اقدام نمود. روش اول ارسال تقاضای مشترک و روش دوم ثبت تقاضای جداگانه است. در روش مشترک تقاضا برای پذیرش در 6 برنامه تحصیلی به صورت یکجا ثبت می‌گردد. شخص متقاضی اولویت این دانشگاه‌ها را مشخص می‌سازد و در صورتی که پذیرش در هر کدام از این اولویت‌ها اخذ گردد تقاضاها نسبت به اولویت‌های پایین تر به صورت اتوماتیک لغو خواهد شد. تفاوتی وجود ندارد که شش انتخاب مذکور در یک یا چند مرکز آموزشی و یا در رشته تحصیلی واحدی باشد. در روش دوم، چنانکه از نام آن برمی‌آید درخواست پذیرش در هر دانشگاه و یا مرکز آموزشی به صورت جداگانه به عمل می‌آید و می‌بایست تشریفات مورد نظر هر مرکز آموزشی به نحو تفکیک رعایت شود. برای تقاضای پذیرش در مقطع کارشناسی در دانشگاه‌های دانمارک نیز دو شیوه وجود دارد که با نام‌های ظرفیت 1 و ظرفیت 2 شناخته می‌شوند. انتخاب شیوه مناسب بستگی به تصور متقاضی از سطح دانش خود دارد. معیار اعطای پذیرش در این دو ظرفیت متفاوت است. در حالی که معیار در ظرفیت اول سطح نمرات و معدل شخص می‌باشد، در ظرفیت دوم معیارها ثابت نبوده و بستگی به سیاست دانشگاه‌ها دارند. با این وجود به طور کلی می‌توان گفت که در ظرفیت دوم معیار کیفیت خواهد بود و بیشتر بر اسنادی مانند انگیزه نامه تاکید می‌شود.

مدرک زبان و آزمون‌های بین‌المللی

گذراندن آزمون زبان

بسته به اینکه شخص متقاضی قصد تحصیل به چه زبانی را داشته باشد، مدرکی که لازم به ارائه است متفاوت خواهد بود. در صورتی که شخص زبان محلی کشور محل تحصیل را برای دوره آموزشی خود مدنظر داشته باشد، می‌بایست مهارت خود در این زبان‌ها را به موجب مدرک مورد وثوق دانشگاه یا مرکز آموزشی ارائه نماید. مدرک مورد قبول عمده دانشگاه‌های نروژ برای زبان نروژی Bergenstesten یا مدرک سطح پیشرفته زبان نروژی است. برخی از موسسات و دانشگاه‌های این کشور مدرک Bergentest  (مدرک نروژی برای مهاجران بزرگسال) را نیز می‌پذیرند. در دانمارک Studieprøven i dansk مورد طبع عمده دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی است. مدرک مورد قبول در اکثر دانشگاه‌های فنلاند نیزFinnish Matriculation است.

در رابطه با زبان انگلیسی در اکثر مراکز آموزشی کشورهای اسکاندیناوی، تفاوتی میان ارائه مدارک تافل، آیلتس، کمبریج و پیرسون نیست و آنچه از اهمیت برخوردار است نمره اخذ شده در یکی از این آزمون‌ها است. این نمره از یک دانشگاه به دانشگاه دیگر متفاوت است.

موفقیت در آزمون‌های لازم:

علاوه بر آزمون زبان، آزمون های متنوع دیگری در حیطه رشته های تحصیلی گوناگون در نظر گرفته شده اند تا بخشی از صلاحیت داوطلبان را برای حضور در برنامه‌های آموزشی دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی سنجیده شود. از جمله مهم‌ترین این آزمون‌ها آزمون‌های GRE ،GMAT می‌باشند. GRE، مهارت‌هایی از قبیل مهارت‌های زبانی، استدلال کمی، تفکر انتقادی و نوشتار تحلیلی را می‌سنجد و برای شرکت در مقطع کارشناسی ارشد در رشته‌های مهندسی و بعضا مدیریت لازم دانسته می‌شود. GMAT، آزمونی است که عموما برای شرکت در رشته‌های مدیریتی در مقطع کارشناسی ارشد مورد درخواست دانشگاه‌ها است، اگرچه برخی از دانشگاه‌ها در اسکاندیناوی، علی رغم رتبه بالای علمی خود، این آزمون را ضروری نمی ­دانند.