ساختار خانواده و تاثیرات آن بر روی کودکان

ساختار خانواده و تاثیرات آن بر روی کودکان

پانته آ فیروزی روانشناس :

ساختار خانواده در طی قرن حاضر تغییرات بسیاری پیدا کرده است و شکل خانواده ها از خانواده های گسترده ای که همگی با هم زندگی می کردند به سمت خانواده های متمرکز بر والدین و فرزندان سوق پیدا کرده است. کاهش میزان ازدواج و شکل های جدیدی از زندگی مشترک مثل جدایی عاطفی، افزایش طلاق و تک والدی شدن خانواده ها بر سلامت خانواده و کودکان تاثیرات بسیاری گذاشته است.

نوع روابط موجود در درون خانواده ها بر رشد و سلامتی کودکان اثر دارد و نگاه کلی آن ها به مفهوم خانواده و رضایت از زندگیشان را تعیین می کند. سلامت کلی خانواده، روابط خانوادگی و بهزیستی کودکان در میان خانواده هایی که هر دو والد حضور دارند، تک سرپرستان و والدینی که جدا شده اند متفاوت است.

 

آیا در حال حاضر در خانواده هایی که هر دو والد حضور ندارند بچه ها از شادی و عشق کافی برخوردارند؟

 

 

پژوهش هایی که بر روی ساختار خانواده های مختلف انجام شده اند نشان داده اند که بچه هایی که با هر دوی پدر و مادرشان زندگی می کنند ارزیابی بهتر و بالاتری از روابط خانوادگی و سلامتی خانواده خود دارند در حالیکه آن هاییکه فقط با یکی از والدینشان زندگی می کردند دید خوبی به روابط خانوادگی و سلامت خانواده خود نداشتند. و بچه های طلاق رضایت کمتری از اعضای خانواده خود و به طور کلی زندگی خانوادگی خود داشتند.

بچه هایی که شادی و رضایت کمتری در خانواده خود احساس می کنند هنگام مشکلات و نیاز به حمایت دیگران، به جای رفتن به سمت خانواده بیشتر به دوستان خود مراجعه می کنند. در مقابل نوجوانانی که حداقل با یکی از والدین خود رابطه با کیفیتی دارند بهتر از پس مشکلات خود بر می آیند.

 

 

بر اساس این نتایج والدین باید دقت کنند که کیفیت روابط والدین با کودکان بر سلامتی آن ها تاثیر بسیاری دارد یعنی اگر زمان کنار هم بودن والدین و فرزندان اندک ولی با کیفیت و پر از شادی باشد بهتر می تواند نیازهای کودکان را پوشش دهد تا اینکه دائما در کنار هم باشند اما رابطه مثبتی برقرار نشود.

 

خیانت